هواداران بوندس‌لیگای آلمان به تازگی داشتند با جدایی ارلینگ هالند از دورتموند و پیوستن او به منچسترسیتی کنار می‌آمدند که خبر غافلگیرکننده‌تر علاقه روبرت لواندوفسکی به جدایی از بایرن مونیخ در تمام رسانه‌های معتبر منتشر شد. اگر چه بسیاری از هواداران مدت‌ها بود می‌دانستند که ارلینگ هالند ، دیر یا زود از دورتموند می‌رود و انتظار این اتفاق را داشتند اما هیچکس انتظار درخواست جدایی لواندوفسکی را نداشت. مهاجم لهستانی اگر چه هنوز یک فصل دیگر با تیم باواریایی قرارداد دارد اما از باشگاه خواسته تا مقدمات جدایی‌اش از بایرن در همین تابستان را فراهم کند.
موضوعی که خود این بازیکن نیز در یک کنفرانس خبری آن را تایید کرد و گفت:«داستان من با بایرن مونیخ به پایان رسیده است. بعد از تمام مسائلی که در چند ماه اخیر اتفاق افتاد، دیگر نمی‌توانم یک همکاری خوب را تصور کنم. امیدوارم بایرن مرا فقط به این خاطر که توانایی‌اش را دارد، نگه ندارد. انتقال ، بهترین راه حل برای طرفین است.»
بوندسلیگا سال هاست که یکی از قوی‌ترین و جذاب‌ترین لیگ های اروپا محسوب می‌شود اما مدتی است که شاهد خالی شدن این لیگ از ستاره‌هایش هستیم. البته لواندوفسکی و هالند تمام دارایی‌های لیگی مثل بوندسلیگا نیستند اما بدون شک دو تن از بزرگترین ستارگان فوتبال دنیا محسوب می‌شوند و نام آنها برای هر لیگی اعتبار به ارمغان می‌آورد و حالا هر دو بازیکن در همین تابستان در حال جدایی هستند و این یک موضوع نگران‌کننده برای فوتبال آلمان است.
تنها بازیکنان بزرگ نیستند که مسیر جدایی از لیگ آلمان را در پیش گرفته‌اند و نسل بعدی استعدادها و ستاره‌های نوظهور نیز در همین راه قرار دارند. کریستوفر انکونکو که بعد از فصل فوق‌العاده‌اش به همراه لایپزیش، لواندوفسکی را در مسیر انتخاب بهترین بازیکن سال شکست داد، این روزها به شدت مدنظر تیم‌هایی نظیر چلسی، منچستریونایتد و پاری‌سن‌ژرمن است. جود بلینگام هم که یکی از بزرگترین ستارگان آینده‌دار دنیا به شمار می‌رود، ممکن است به زودی از دورتموند جدا شود. اگر چه احتمال می‌رود این انتقال سال آینده به وقوع بپیوندد اما به نظر می‌رسد آینده این بازیکن نیز به طرز غیرقابل اجتنابی در خارج از آلمان رقم خواهد خورد.
این حس به وجود آمده است که در حال حاضر آلمان در حال خالی شدن از استعداد است و این اتفاق باعث لطمه خوردن به شهرت لیگ این کشور خواهد شد. به طور مثال مثلث خط حمله چلسی شامل تیمو ورنر، کریستین پولیشیچ و کای هاورتز (زننده گل قهرمانی چلسی در فینال لیگ قهرمانان سال گذشته) همگی از لیگ آلمان خریداری شدند و هر سه در لیگ انگلیس به مشکل خوردند و این ، یعنی استاندارد کلی لیگ آلمان را باید زیر سوال برد.
نکته کلی که در مورد فوتبال آلمان وجود دارد این است که باشگاه‌های آن نمی‌توانند همان دستمزدی که باشگاه‌های بزرگ انگلیسی و اسپانیایی به بازیکنانشان پیشنهاد می‌دهند را پرداخت کنند و تنها بایرن‌مونیخ این مشکل را ندارد.
تیم باواریایی در حال حاضر بیش از 15 میلیون یورو در سال به لوکاس هرناندز دستمزد می‌دهد و گفته می‌شود به سادیو مانه نیز دستمزد سالیانه 20 میلیون یورو را پیشنهاد داده اما مشکل بزرگ‌تر برای بایرن این است که دوست ندارد ده‌ها میلیون یورو برای مبالغ انتقال ، به خصوص برای بازیکنان جوان بدهد.
چند سال پیش، بزرگترین استعدادهای آلمان نظیر ماریو گوتزه، مانوئل نویر یا جروم بواتنگ به قدری ارزان قیمت بودند که بایرن بتواند آنها را جذب کند اما در بازار نقل و انتقالات این روزها چنین موضوعی صدق نمی‌کند و باشگاه‌های زیادی به دنبال چنین بازیکنانی هستند و حاضرند پول زیادی پرداخت کنند. به همین خاطر، استعدادهای برتر در تیم‌های میانه بالای جدول بوندسلیگا نظیر دورتموند، لورکوزن، هوفنهایم و... ترجیح می‌دهند به تیم‌های خارج از لیگ آلمان بروند.
باشگاه‌های آلمانی هم متوجه این حقیقت شده‌اند که نمی‌توانند بازیکنان برتر را در جدال با تیم‌های انگلیسی، اسپانیایی و حتی ایتالیایی به آلمان بیاورند. حالا لیگ فرانسه این روزها تبدیل به مرکز خریدی محبوب برای تیم‌های آلمانی شده است. چون باشگاه‌های آلمانی می‌دانند این لیگ تنها لیگ برتر اروپا است که پایین‌تر از بوندسلیگا به حساب می‌آید.
پس چه آینده‌ای در انتظار فوتبال آلمان است؟ مشخصا راه‌حل کوتاه‌مدتی برای ستاره‌هایی که می‌خواهند این لیگ را ترک کنند، وجود ندارد. محافظه‌کاری بایرن نیز در این زمینه می‌تواند نقش مهمی ایفا کند. آنها می‌توانستند پول خرید بازیکنانی نظیر فلوریان ویرتز، ستاره لورکوزن را پرداخت کنند اما این طور به نظر می‌رسد که برای سران باشگاه باواریایی مهم‌تر است که در طول سال از نظر مالی دچار ضرر نشوند اما اگر آنها دست به ریسک نزنند، در آینده ، دیگر بازیکنانی نظیر ویرتز به آنها نخواهد رسید.
بایرن سال‌ها با این اتهام روبرو بود که بهترین استعدادها را از سایر تیم‌های بوندسلیگا می‌گیرد و با تضعیف تیم‌های میانه جدولی ، لیگ آلمان را تبدیل به جولانگاه خودش کرده و جذابیت این لیگ را برای بازیکنان و هواداران از بین برده است. با این حال در 10 سال اخیر که بایرن در هر سال آن فاتح بوندسلیگا شده ، این تیم 21 بازیکن برتر آلمان را با مبلغ 238 میلیون یورو خریده است. این ، در حالی است که دورتموند 29 بازیکن از تیم‌های رقیبش در لیگ خریده و 386 میلیون یورو بابت این بازیکن‌ها پول داده که نزدیک به 150 میلیون پوند بیشتر از بایرن‌مونیخ است.
این موضوع ، نشانگر استراتژی واضح دورتموندی‌ها است. از یک سو ، این تیم بازیکنانی نظیر ایلکای گوندوگان و مارکو رویس را جذب کرده است و از سوی دیگر، بازیکنان ضعیفی نظیر مکسی فیلیپ و جرمی تولیان جذب این تیم شدند. با این حال دورتموند هنوز در تلاش است بهترین بازیکنان لیگ آلمان را جذب کند. نیکو اشلوتربک که بایرن‌مونیخ هم به جذبش علاقه داشت، از فرایبورگ خریداری شده و صالح اوزکان از کلن هم به دورتموند آمده است.
این طور به نظر می‌رسد که بوندسلیگا همچنان فضایی مناسب برای استعدادهای جوان باقی خواهد ماند و بازیکنانی نظیر سرج گنبری، جاشوا کیمیش، لئون گورتسکا و بلینگام در آن رشد خواهند کرد و البته جایی مناسب برای بازیکنانی می‌شود که در لیگ‌های دیگر ، موفق ظاهر نمی‌شوند و به آلمان می‌آیند تا شهرت خود را بازیابی کنند ، بازیکنانی مثل آرین روبن در گذشته و لروی سانه در حال حاضر. مشکل چنین اتفاقی این است که بوندسلیگا تبدیل به یک مقصد برای ستارگان نمی‌شود و تنها یک ایستگاه خواهد بود.
بایرن تیمی نخواهد بود که حاضر باشد در تابستان آینده 100 میلیون یورو برای بلینگام پرداخت کند و قطعا این کار توسط رئال مادرید یا یکی از 6 تیم بزرگ لیگ برتر انگلیس انجام خواهد شد. این موضوع برای چندین بازیکن در کلاس جهانی فعلی لیگ آلمان نیز صدق می‌کند و این برای فوتبال این کشور موضوعی بسیار نگران‌کننده است.
در مورد بایرن هم باید گفت که روز به روز بازیکنان بیشتری از این تیم می‌خواهند تجربه جدیدی پیدا کنند. داوید آلابا، تیاگو آلکانترا و حالا هم لواندوفسکی که بدون شک سه تن از بزرگترین بازیکنان این تیم بودند، در طول دو سال از بایرن‌مونیخ جدا شدند. این موضوع کاملا برای بایرنی‌ها جدید است. در طول 7 فصل اول دوره سلطنت فعلی این تیم، تنها نمونه جدایی یک بازیکن کلیدی از بایرن، تونی کروس بود که به رئال‌مادرید رفت اما حالا دارد تبدیل به موضوعی سالانه می‌شود.
ناراحت‌کننده‌تر از همه ، آن هم از دید فوتبال آلمان، این است که این موضوع ربطی هم به پول ندارد و بیشتر به خاطر سر رفتن حوصله بازیکنان اتفاق می‌افتد. قهرمانی در لیگ آلمان برای لواندوفسکی تبدیل به یک اتفاق "روتین " شده است و عجیب نیست که چنین مهاجمی بخواهد کاری جدید انجام دهد. این را به مسائل پشت پرده باشگاه بایرن‌مونیخ نیز اضافه کنید. لواندوفسکی، آلابا و حتی نویر چندین بار از ناراحتی خود به خاطر هدایت باشگاه زیر نظر اولیور کان، هربرت هاینر و حسن صالح‌حمیدزیچ صحبت کرده‌اند و هر چه بیشتر مشخص شده که پول نیز توانایی حل این مشکل را ندارد.
مشکلات در زمین مسابقه هم وجود دارد و هم بایرن و هم دورتموند فصل گذشته خیلی زود و به شکلی ناراحت‌کننده از تورنمنت‌های اروپایی کنار رفتند. بایرن مونیخ در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان مقابل ویارئال شکست خورد و دورتموند نیز حتی از مرحله گروهی بالا نیامد و در نهایت نیز در لیگ اروپا به دست رنجرز حذف شد.
البته برخی نیز با ادعای خالی شدن بوندسلیگا از ستاره مخالف هستند و برای حرف‌های خود نیز دلیل می‌آورند. آینتراخت فرانکفورت در این فصل توانست قهرمان لیگ اروپا شود و در این میان بارسلونا را شکست داد و وستهام لیگ برتری و رنجرز نیز مقابل تیم آلمانی مغلوب شدند اما نمی‌توان پیروزی در فینال لیگ اروپا ، آن هم به لطف ضربات پنالتی را مثال نقض کاملی برای شرایط نگران‌کننده فوتبال داخلی آلمان دانست. تنها نکته مثبت بزرگ بوندسلیگا همچنان این حقیقت است که از میان 5 لیگ معتبر اروپا، لیگ آلمان بهترین محیط را برای تماشای فوتبال دارد. استادیوم‌های این کشور بسیار عالی هستند و هواداران آنها نیز به شدت به تیم‌هایشان تعصب دارند و البته بهای بلیت‌ها نیز به شدت معقول است. با این حال اگر بهترین بازیکنان برای حضور در زمین و تماشای آنها توسط هواداران وجود نداشته باشند، حتی بهترین محیط‌ها و استادیوم‌ها نیز نمی‌توانند این خلا را جبران کنند.
*آرمین زمانی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
