در آخرین روزهای کاری وزیر فعلی ورزش و تیم مدیریتی همکار و وابسته به ایشان، از بعضی رشته‌های ورزشی اخبار و مطالب ناخوشایندی به گوش می‌رسد که باعث نگرانی علاقه‌مندان ورزش و دوستداران هر یک از آن رشته‌ها می‌شود. شنیدن این‌گونه اخبار درباره رشته‌ای مثل فوتبال، البته تعجب و تازگی ندارد! همه می‌دانند که فوتبال، رشته‌ای است گرفتار جریانات مخرب و درگیر روند و مسیری غلط که این گرفتاری و درگیری مال دیروز و امروز هم نیست، و ریشه در سال‌ها و دوره‌های مختلف مدیریتی دارد، اما وقتی این اخبار درباره رشته‌هایی مثل تکواندو و وزنه‌برداری و... از همه بدتر رشته‌ای مثل والیبال که در سالهای اخیر گل سرسبد رشته‌های ورزشی ما بوده و روند مثبت داشته و به شکل چشمگیر پیشرفت کرده و طی این سال‌ها همواره به عنوان «الگوی پیشرفت» در ورزش مطرح بوده و مصداق عینی شعار «ما می‌توانیم» در ورزش محسوب می‌شده و...، این نگرانی‌ها جدیتر و شدیدتر می‌شد. هندبال، وزنه برداری ، شطرنج، تنیس و... هم از رشته‌هایی هستند که طی روزها و هفته‌های اخیر با توجه به اخبار و شواهد موجود، با گرفتاری‌هایی مواجه بوده و حال و روز خوشی نداشته‌اند.
این اتفاقات و کلا فضا و روند حاکم بر ورزش ما بیانگر این واقعیت است که ورزش به روش‌ها و شیوه‌های مدیریتی جدیدی نیاز دارد؛ روش‌ها و شیوه‌هایی که خود، مبتنی و منبعث از نگرش و دیدگاهی است که امر ورزش را به نوبه خود و در اندازه خود «جدی» می‌بیند و به عنوان مقوله‌ای تاثیرگذار روی آن حساب می‌کند. این واقعیت علی‌الخصوص در این روزها و حصر زمانی فعلی معنی‌دارتر است و همه، به ویژه مسئولان و تصمیم‌گیران کلان مملکتی باید به آن توجه لازم را داشته باشند.
با پایان گرفتن دوره کاری دولت یازدهم، در همین هفته، دولت دوازدهم با انجام مراسم تحلیف و تنفیذ، کار خود را رسما شروع می‌کند. در دولت جدید موضوع از دو حال خارج نیست؛ یا وزیر فعلی در مقام خود ابقا می‌شود و یا دوباره در سطح کلان مدیریت ورزش، با تغییراتی عمده روبرو خواهیم بود. در هر صورت در واقعیت و اصل ماجرا تغییری ایجاد نمی‌شود. وضع ورزش ما روشن و نیازها و ضرورت‌های آن هم معلوم است.
در شماره گذشته هم تأکید کردیم که مدیران ارشد و دولتمردان، به ویژه شخص ریاست محترم جمهوری در کنار مسائل عدیده و مشغله‌های جدی که با آنها درگیر است و تصمیم‌گیری‌های حساسی که این روزها با آن سر و کار دارد، از کنار موضوع ورزش و وزارت ورزش و... هم به آسانی و اغماض عبور نکند و به گونه‌ای «مدبرانه» با آن برخورد کند که برای اهالی ورزش و آنهایی که در هر حال در این وادی و مقوله مسئولیت دارند و احساس وظیفه می‌کنند، «امیدوارانه» باشد. خوشبختانه ریاست محترم جمهوری هم طی دوران 4 ساله اول و هم در حین تبلیغات و فعالیت‌های انتخاباتی سخنان خوب و نظرات قابل قبولی درباره ورزش ارائه داده و بويژه روی مسئله «تخصص» و در واقع «شایسته سالاری» در ورزش و اینکه باید از عناصر صاحب فن و نظر و شخصیت‌های ورزشی استفاده شود، تاکید جداگانه داشته‌است. ضمن اینکه در نگاهی وسیع‌تر و چشم‌اندازی فراتر از ورزش امروز مردم آگاه و فهیم و جامعه انقلابی و بیدار ما از دولت جدید و ریاست محترم جمهوری جدا انتظار دارند که در همه حوزه‌ها و عرصه‌ها در حد توان و امکانات و فرصت، دست به تحولات اساسی و مطابق با آرمان‌های ملی و انقلابی بزنند و به سهم خود در حرکت این ملک و ملت به سوی آبادانی و پیشرفت و تحقق اهداف متعالی منبعث از انقلاب اسلامی، تلاش و مجاهدت نمایند. این انتظار به طور طبیعی درباره ورزش هم وجود دارد. ورزش ما مستعد پیشرفت است. توانایی‌های بالقوه و ظرفیت‌‌های نفهته فراوانی در چنته دارد که در سایه یک مدیریت جدی و مصمم و صدالبته آگاه و دارای شناخت و تخصص می‌تواند با عینیت بخشیدن به قسمتی از آن - از لحاظ فرهنگی و فنی- وضعیتی به مراتب بهتر از این داشته باشد و در عرصه قهرمانی و مدال‌آوری در میادین بزرگ جهانی و قاره‌ای، به موفقیت و جایگاهی بالاتر از آنچه هست، دست پیدا کند.
این ورزش، همان طور که در شروع مطلب آمد با گرفتاری‌های فراوان و عدیده مواجه است که عمده‌ترین آن - تقریبا مثل هر حوزه و عرصه دیگری- رخنه و نفوذ عناصر و باندها و جریانات منفعت‌طلب و زیاده‌خواه است که مصالح ورزش را قربانی منافع شخصی خود کرده‌اند. تاکید می‌کنیم ورزش ما برای تکان‌خوردن، بهتر شدن و سرعت بخشیدن به حرکت خود در مسیر پیشرفت، به اقدامات جدیتر و تصمیمات قاطع‌تر نیاز دارد وگرنه اگر قرار باشد همین روال و روند ادامه پیدا کند، بدون تردید نمی‌توان به فردایی متفاوت و بهتر برای ورزش، امیدوار بود. این اقدامات وقتی انجام خواهد شد و این تصمیمات زمانی اتخاذ می‌شود که مدیریتی مصمم و بااراده در رأس امور ورزش باشد. مدیریتی که مسئولیت را فرصت خدمت و نه طعمه‌ای برای بهره‌گیری شخصی و باندی نگاه کند، مدیریتی که بر سر منافع ملی با هیچ فرد و گروهی رودربایستی نداشته باشد و با جذب همکاران و مدیران همراه و همدل، شجاعانه به قلب معرکه بزند و با زشتی‌های ورزش مبارزه کند و مدبرانه موانع و مزاحمت‌ها را یکی‌یکی از سر راه پیشرفت این ورزش بردارد.
* سیدمحمدسعید مدنی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
