ورزش مادر نیازمند نگاه ویژه است

بچه تهرانپارس

-تهران، زادگاه علی ثمری پرتابگر تیم ملی دوومیدانی است:" منزل ما در محله تهرانپارس است و دوران نوجوانی ام را هم در این محله سپری کرده ام."

-هفدهم دی 1371 زادروزش است.

-خانواده اش ورزشی است:" من در خانواده ای ورزشکار پرتابگر وزنه شدم.چهار برادر و دو خواهر دارم که بیشتر برادارانم ورزشکار هستند. برخی شان بدنسازی کار می کنند و برخی دیگر به فوتبال علاقه دارند. فرزند آخر خانواده هستم و علاقه خانواده به ورزش عاملی بود که ورزشکار شوم."

-پدرش آشپز کاروان حجاج در مکه مکرمه بود:" پدرم عمرش را به شما داده و مدتی است که از داشتن نعمت بزرگی چون پدر محروم هستم. البته با یاد و خاطراتش زندگی می کنم."

-در حال حاضر فوق دیپلم علم انسانی است: " منتظر فرصتی هستم تا برای کارشناسی علوم انسانی اقدام کنم. ادامه تحصیل بخشی از برنامه هایم است و اگر امکانش ایجاد شود قطعا دوباره دانشجو خواهم شد."

- در حال حاضر مجرد است:"فعلا به ورزش قهرمانی فکر می کنم. اگر برنامه های آینده مشخص و تامین شود برای تشکیل خانواده برنامه ریزی خواهم کرد."

معلم ورزش مدرسه، مشوقم بود

-علی ثمری پرتابگر وزنه تیم ملی دوومیدانی ایران درباره نحوه ورودش به دنیای ورزش می گوید:یک روز در زنگ ورزش مشغول بازی هندبال بودیم که معلم ورزش مان از پرتاب های من تعریف کرد و مشوقم شد تا وارد دنیای پرتاب وزنه و دوومیدانی شوم.من هم از راهنمایی های مرحوم حسن زاده معلم ورزش مان استقبال کردم و به مسابقات دوومیدانی منطقه مان اعزام شدم. خدا کمک کرد و در مسابقات منطقه ای مدارس در پرتاب وزنه اول شدم و این طور بود که به مسابقات دوومیدانی استان تهران معرفی شدم. من در مسابقات استانی هم روی سکوی نخست رفتم و سلسله مراتب را طی کردم و در نتیجه به تیم های پایه ملی دعوت شدم. در مسابقات کشوری هم به مقام اول رسیدم و امروز در خدمت تیم ملی دوومیدانی ایران هستم.

-وی ادامه داد:من در مدرسه پورداوود تهرانپارس درس می خواندم و لازم است از مرحوم حسن زاده معلم ورزش خوب و دلسوزم یادی کنم. ایشان بودند که مرا به سمت دوومیدانی سوق دادند و مرا تشویق کردند تا وارد عرصه ورزش مادر شوم.در همان نوجوانی موفق شدم رکوردهای خوبی ثبت کنم و مورد توجه مربیان دوومیدانی در ماده پرتاب وزنه قرار بگیرم. پس از مدتی به آقای حمید نودهی فراهانی قهرمان سابق پرتاب وزنه معرفی شدم و زیرنظر ایشان تمرین کردم و از نظر فنی با نکات موثری در پرتاب ها آشنا شدم.شناخت بیشتر سبب شد تا تجربه ام دوچندان شود و رکوردهای بهتری به ثبت برسانم.

-علی اضافه کرد:اولین پرتابم در مسابقات نوجوانان 14 متر بود که با همین رکورد اول شدم.وزنه پنج کیلویی بود و حس خوبی داشتم. رکوردم رفته رفته بهتر شد . وقتی مربیان محترم متوجه شدند که استعداد دارم بیشتر کمکم کردند و توانستم رکوردم را ارتقا دهم.

اولین طلای پس از انقلاب را کسب کردم

-ثمری درباره اولین حضورش در اردوی تیم ملی به کیهان ورزشی گفت:اولین بار سال 1390 بود که به تیم جوانان دوومیدانی ایران دعوت شدم.من نفر اول ایران در پرتاب وزنه بودم و پس از مدتی به علت پرتاب های بهتر و رکوردهای بالاتر به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم. الان حدود شش سال است که در خدمت تیم ملی هستم.

-علی در مسابقات قهرمانی آسیای امسال درخشید و با پرتابی عالی موفق شد مدال طلای ماده پرتاب وزنه آسیا را تصاحب کند. ثمری در این خصوص گفت:خدا کمک کرد و مدال خوش رنگ طلا را از آن خود کردم و سبب شدم تا پرچم زیباو سه رنگ ایران در هند به اهتزاز درآید. من در مسابقاتی قهرمان شدم که هیچ کس از من توقع نداشت مدالی کسب کنم و روی سکو بروم . هیچ کس در کاروان ایران روی مدال من حسابی باز نکرده بود اما به کسب موفقیت اعتقاد داشتم و با روحیه پرتاب کردم.لازم است از آقای الوندی مربی تشکر کنم. ایشان در موفقیت اخیرم در مسابقات قهرمانی آسیا نقش داشتند.

-از ثمری پرسیدیم برای ارتقای رکوردش در مسابقات آینده چه برنامه ای دارد که او به کیهان ورزشی می گوید:رکوردم پیشرفت می کند و الان کم کم دارم روی رکوردهای بهتر کار می کنم.موفقیت را می توان کسب کرد به شرطی که زمینه رسیدن به موفقیت مهیا شود. من اولین نفری بودم که پس از انقلاب اسلامی توانستم در پرتاب وزنه یک مدال آسیایی به دست آورم و با کسب مدال طلا به مقام قهرمانی برسم.یکبار آقای نیکفر پرتابگرمان در مسابقات داخل سالن توانست مدال بگیرد اما من در مسابقات فضای باز برای اولین بار طلا گرفتم.اگر نگاه ویژه ای به دوومیدانی شود قطعا تعداد مدال ها در دوومیدانی دوچندان خواهد شد. من می توانم رکوردهای بهتری به ثبت برسانم به شرط این که نگاه ها به دوومیدانی تغییر کند و مسئولان محترم ورزش کشور بخواهند دوومیدانی پیشرفت قابل ملاحظه داشته باشد.

ارزش مدال ملی پوشان را پایین نیاورید!

-وی اضافه کرد:من با حریفانی در مسابقات قهرمانی آسیا رقابت کردم که همگی با بهترین امکانات و تجهیزات ورزشی تمرین می کنند و به معنای واقعی حمایت می شوند. خوشحالم که با کسب مدال طلا در مسابقات قهرمانی آسیا جواز حضور در رقابت های جهانی لندن را کسب کردم اما یادمان نرود که من در رقابت های جهانی پیش رو قرار است با حریفانی رقابت کنم که بیشترشان میلیاردی برای به دست آوردن موفقیت و مدال هزینه می کنند. من با دست خالی به رقابت های جهانی اعزام می شوم و اینها رقابت را برای دوومیدانی کاران ایرانی دشوار می کند. ناشکر نیستم ولی آنچه می بایست در اختیارمان باشد انصافا نداریم و فدراسیون دوومیدانی باتوجه به بودجه ای که دراختیار دارد قادر نیست بستری برای پیشرفت ملی پوشان خود به موازات رقبای جهانی شان فراهم کند.اینها مشکلات کنونی دوومیدانی کاران است که امیدواریم با نگاه ویژه وزارت ورزش در آینده برطرف شود.

-ثمری اضافه کرد:من در مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی به سلطان رقیب عربستانی ام باختم که انصافا از امکانات و حمایت های قابل توجهی برخوردار است ولی در مسابقات قهرمانی آسیا حذف شد و رکوردش از من پایین تر بود.ما می توانیم موفق شویم به شرط این که حمایت مان کنند و نگاه ویژه ای به دوومیدانی داشته باشند.

-پس از طلایی شدن علی ثمری در مسابقات قهرمانی آسیا بحثی مطرح شد که پرسش هایی را به همراه داشت. برخی کارشناس دوومیدانی گفتند که مدال های ملی پوشان در آسیا به این جهت بوده که قهرمانان اصلی آسیا برای حضور در مسابقات جهانی پیش رو به هند نیامده اند.ثمری در این خصوص می گوید:تمامی بچه هایی که در هند مدال گرفتند برای مدال هایشان زحمت کشیده اند.کوچک کردن کسب مدال بچه های کاروان ایران درست نیست . در ماده پرتاب وزنه تمامی رقبایم حضور داشتند. رقبای هندی، قزاقستانی و.. حضور داشتند.هیچ کدام از رقبای من در پرتاب وزنه غایب نبود. نمی دانم منظور کارشناسان محترم چه بوده است؟من با پرتاب نوزده متر و هشتاد سانتی متر در هند مدال طلا به دست آوردم. اگر منظورشان سطح پایین مسابقات بود باید خدمت تان عرض کنم تمامی رقبای آسیا به هند آمده بودند تا خودی نشان دهند.اگر مسابقات قهرمانی آسیا پیش از رقابت های جهانی برگزار شد دلیل نمی شود که رقبا قید مدال اسیا را بزنند و فقط به مدال جهانی فکر کنند. چنین تفکری سبب می شود تا ارزش مدال های بچه های دوومیدانی در قهرمانی آسیا پایین بیاید.

مبلغ قرارداد دوومیدانی کاران پایین است

-ثمری می گوید:دوومیدانی رشته مادر است.48 ماده دارد که اگر هر کدام از ورزشکاران ما بتوانند در هر ماده یک مدال کسب کنند آن وقت تعداد مدال های ایران سالانه چند برابر می شود.دوومیدانی مستحق توجه ویژه وزارت ورزش است تا به جایگاه واقعی اش برسد.الان کشورهای عربی و شرق آسیا روی دوومیدانی سرمایه گذاری قابل توجه کرده اند و مدتهاست می بینیم کشورهای عربی و شرق آسیا در دوومیدانی مدال کسب می کنند . اگر وزارت ورزش به دوومیدانی نگاه ویژه داشته باشد آن وقت ما هم می توانیم مدال های آسیایی را درو کنیم و به موازات کشورهای عربی و شرق آسیا پیشرفت نماییم.بچه های ما هم با نگاه ویژه قادرند که در میادین بین المللی درخشش کافی را داشته باشند و روی سکو بروند.امیدوارم وزارت ورزش بخصوص وزیر محترم در خصوص بودجه دوومیدانی تجدید نظر کنند و ورزش مادر را به سوی ترقی سوق دهند.

-بحث بعدی ما درباره تیمداری در لیگ دوومیدانی بود. علی ثمری پرتابگر طلایی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا گفت:لازم است در ابتدا از باشگاه نفت بابت تیمداری در دوومیدانی تشکر کنم. تنها باشگاهی که به لیگ دوومیدانی بها می دهد و حاضر است در ورزش مادر کار کند.اگر باشگاه نفت از لیگ دوومیدانی کنار بکشد آن وقت مشخص نیست که لیگ به چه سرنوشتی دچار خواهد شد. مطمئنا تمامی ورزشکاران دوومیدانی خانه نشین خواهند شد یا ورزش را رها خواهند کرد.بنده به عنوان یک عضو خانواده ورزش پایه از سایر باشگاهها می خواهم که در لیگ دوومیدانی تیمداری کنند و به ورزش مادر بها دهند. اگر باشگاهها ورود کنند لیگ رونق پیدا می کند و اعتبار لیگ دوچندان خواهد شد.

-پرتابگر طلایی ایران در آسیا ادامه داد:مبلغ قرارداد ورزشکاران دوومیدانی پایین است.البته بازهم از باشگاههائی مثل نفت ممنون هستیم که تیمداری می کنند ولی مبلغ قرارداد بچه های ملی پوش ورزش پایه در لیگ حدود بیست میلیون تومان است.مبلغ قراردادها با توجه به تورم کنونی جامعه ناچیز است و اصلا پول خورد و خوراک، خرید مکمل غدایی و ایاب و ذهاب ورزشکاران نمی شود.

هیچ کس فکر نمی کرد در هند طلا بگیرم

-از ثمری سئوال کردیم که فدراسیون دوومیدانی پس از قهرمانی او در آسیا چه اقدامات حمایتی انجام داده است که ثمری گفت:فدراسیون دوومیدانی در حد توان و بودجه خود از قهرمانانش حمایت می کند. البته هیچ کسی در فدراسیون فکر نمی کرد که من در مسابقات قهرمانی آسیا مدال طلا بگیرم.متاسفانه بودجه فدراسیون دوومیدانی برای حمایت های ویژه از قهرمانانش محدود است و کفاف رسیدن به جایگاهی قابل احترام در آسیا را نمی دهد.پیش از حضور در مسابقات قهرمانی آسیا آن طور که باید حمایت نشدم زیرا کسی فکر نمی کند من در هند طلا بگیرم.با این حال باید گفت که بودجه فدراسیون برای کسب مدال در میادین بین المللی محدود است و امیدوارم وزارت ورزش و وزیز محترم در این خصوص چاره اندیشی کنند.

-علی اضافه کرد:من در مسبقات همبستگی کشورهای اسلامی ناکام شدم ولی در مسابقات انتخابی پیش از اعزام ملی پوشان به هند نمره قبولی گرفتم.وقتی به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام شدم با پرتاب نوزده متر و هشتاد سانتیمتر مدال طلا گرفتم. اگر فدراسیون دوومیدانی از من به معنای واقعی حمایت کند می توانم در مسابقات آینده بازهم مدال بگیرم.حمایت از ورزشکار اهمیت ویژه ای دارد و سبب رشدش خواهد شد.

-ثمری در خصوص وضعیت شغلی خود در جامعه می گوید: من غیر از پرتاب وزنه در دوومیدانی کار دیگری بلد نیستم. مخارج زندگی ام از طریق پول هایی که از راه دوومیدانی به دست می آورم اداره می شود.تمام وقتم را روی دوومیدانی گذاشته ام و با این که درآمدی قابل توجهی در این رشته ندارم اما انگیزه ام را از دست نداده ام.دوومیدانی را دوست دارد زیرا در هند از به اهتزاز درآمدن پرچم کشورم میان ورزشکاران سایر کشورها لذت بردم. حس قابل توجهی بود .

بدون حمایت ترقی نمی کنم

-نوبت به سوالات غیر ورزشی رسید:" صمیمی ترین دوست من در دوومیدانی آقای محمد رضا وظیفه دوست ملی پوش است.ایشان از دوستان خوبم در ورزش پایه هستند. وظیفه دوست در مسابقات ارتش های جهان سوم شد و از ورزشکاران خوب دوومیدانی است."

-وی ادامه داد:میرزا قاسمی و خورش قورمه سبزی غذاهای موردعلاقه ام هستند.من شمالی نیستم اما میرزاقاسمی را دوست دارم.

-ثمری ادامه داد: ورزشکاران برای تامین انرژی خود مجبورند مکمل های غذایی مصرف کنند. معمولا با خوردن ماکارونی، سیب زمینی ، گوشت سینه مرغ و البته سبزیجات سعی می کنم انرژی مان را تامین نمایم.

-از ثمری سوال کردیم که در وضع کنونی از فدراسیون دوومیدانی چه انتظاری دارد که او در پاسخ خبرنگار کیهان ورزشی یادآور شد: می دانم که فدراسیون از نظر مالی محدودیت هائی دارد اما انتظار دارم که آنها از من حمایت کنند. در سختی ها کمک حالم باشند.نگاه ویژه به قهرمانان خود داشته باشند.البته باید بگویم که بودجه فدراسیون برای رسیدگی به تمامی قهرمانان کافی نیست اما یک قهرمان برای ترقی از نظر فنی نیازمند حمایت است.من با این اوضاع و احوال در مسابقات جهانی بعید است موفقیتی کسب کنم زیرا رقبای من با هزینه های میلیاردی پا به مسابقات جهانی خواهند گذاشت.البته من مثل یک سرباز در مسابقات جهانی لندن تلاش خواهم کرد اما با این ساز و کار بعید است که من هم بتوانم از رقبای جهانی ام پیشی بگیرم و دستم به مدال برسد.امیدوارم وزارت ورزش در سال 1396 به دوومیدانی اهمیت بیشتری دهد و نگاه ویژه ای به ورزش مادر کشور داشته باشد.موفقیت در دوومیدانی دور از دسترس نیست.

-وی در خاتمه به کیهان ورزشی گفت:ابتدا لازم است از کیهان ورزشی به خاطر حمایت هایش از دوومیدانی تشکر کنم. پوستر مرا پس از کسب مدال طلا در آسیا چاپ کردید و اینها برای یک قهرمان ارزشمند است. ضمنا لازم است از خانواده و مربیانم در طول سالهای گذشته تشکر کنم.

* کیوان طباطبایی